صبر کن! خدا در را باز می کند.
تنها، نشستن و مودب بودن کار شماست. اما باز کردن یا باز نکردن در با اوست. اختیاری نیست! هر وقت دیدی تاخیر افتاد پشت در بایست. مبادا بروی و بگویی چیزی نمی دهند. با هنر و فهمت تا پشت در برو. در را محکم نزنی. یا اصلا در نزن. صاحبخانه خودش می داند، آنجا بنشین.
شبی که حضرت زهرا را می خواستند دفن کنند اصحاب حضرت امیر پشت در آمدند تا کمک کنند.حضرت امیر(ع)، امام حسن(ع) را فرستاد که: “پشت در صدای گریه می آید ببین کیست؟” امام حسن(ع) گفت: “اصحابند، گریه می کنند که در را باز کنید داخل بیاییم.” حضرت فرمود: “بگو بروند؛ اول اذان بیایند تشییع جنازه کنند.”
اینها رفتند اما یکی ماند و نرفت. همانجا نشست. نتوانست برود.
یک دقیقه بعد حضرت امیر(ع) دیدند هنوز صدای گریه می آید! فرمودند: “پسرم مگر نگفتی بروند؟!” عرض کرد: “چرا"، دو مرتبه دم در رفت و فرمود: “چرا نرفتی؟" گفت: “پای رفتن نداشتم ..” حضرت امیر(ع) گفتند: “بگو بیاید داخل.”
ببین که کمی پشت در ایستادن خوب است.
به اشاره ملتفت باش. از یک سال، پنج سال پشت در ایستادن نترس. پشت در بهترین جاست.
| حاج محمد اسماعیل دولابی |